ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΕΙΜΩΝΑΚΟΣ: Το αληθινό παραμύθι της μικρής Μπάνη που έκανε για πάντα νάνι!..

Γράφει ο:

 ΙΩΑΝΝΗΣ Γ. ΧΕΙΜΩΝΑΚΟΣ

 

Προβολές Αναρτήσεως

Το αληθινό παραμύθι της μικρής Μπάνη
που έκανε για πάντα νάνι!..

Μία φορά και έναν καιρό σε μία χώρα παρωδία, σε μια μικρή χώρα που δεν χωράει ούτε τους κατοίκους της και έχει φορτωθεί στην πλάτη της τη σάρα, τη μάρα και το κακό συναπάντημα, σε μία χώρα που οι γηγενείς κάτοικοί δεν νοιώθουν πλέον ασφαλείς ούτε μέσα στα σπίτια τους, σε μια φανταστική χώρα που τη λένε μπαναναλλάδα, μεταξύ όλων των άλλων που είχαν έρθει παράνομα στη χώρα αλλά απαγορεύεται να τους αποκαλούνε λαθρομετανάστες, είχαν έρθει και δυό ρεμάλια, ένας άντρας (ο Θεός να τον κάνει άντρα) και μία γυναίκα που αν χρησιμοποιήσουμε τον όρο πόρνη, θα προσβάλλουμε την αξιοπρεπή τάξη των τίμια εργαζομένων ιερόδουλων.

Είχαν έρθει στην μπαναναλλάδα από μία γειτονική και φίλη χώρα που λέγεται κουλγκαρία και η οποία πολλές φορές στο παρελθόν είχε κατασφάξει τον πληθυσμό της βόρειας μπαναναλλάδας, αλλά τώρα τα έχουνε βρεί και είναι φίλοι και αδέλφια, όπως είναι γενικά η μπαναναλλάδα φίλη και αδελφή με όλα τα γειτονικά της κράτη, που την έχουν κατασφάξει και καταλεηλατήσει σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας της.

Μην πάει το μυαλό σας σε καμμία γνωστή ή κοντινή μας χώρα!.. Όχι αυτή η μπαναναλλάδα βρίσκεται όξω από δώ, πολύ μακρυά μας και σας περιγράφω τα γεγονότα όπως μού τα έχει αφηγηθεί, ένας φίλος μου αστυνομικός που ζεί εκεί και επικοινωνούμε μέσω του διαδικτύου.

Ας επιστρέψουμε όμως στην ιστορία μας!..

Αυτός που «ο Θεός να τον κάνει άντρα», ήταν αρσενική πόρνη που εκδιδόταν είτε ενεργητικά είτε παθητικά σε όποιον είχε φουσκωμένο όχι πάντα πολύ γιατί στην τελική ήταν φτηνιάρης, πορτοφόλι.

Συζούσε κατά καιρούς  πουλώντας αντριλίκι με τραβεστί, οι οποίοι τον χαρτζηλίκωναν κανονικά και «έτρωγαν» φυσικά και τις «ψιλές» τους γιατί τους άρεσε και το λέω έτσι γιατί πώς αλλιώς μπορώ να εξηγήσω την ταπείνωση που υφίσταται ένα άτομο από ένα άλλο κατ’ εξακολούθησιν, χωρίς να τον στέλνει στον αγύριστο, όποιος και αν είναι και ό,τι και να είναι.

Η «κυρία» εντός πολλών εισαγωγικών επαγγελλόταν την πόρνη, την χωρίς άδεια και υγειονομική παρακολούθηση πόρνη, την πόρνη την φτηνή, που θα μπορούσε να «εξυπηρετήσει» τον πελάτη της ακόμα και στα όρθια, προκειμένου να λάβει την αμοιβή της.

Η εν λόγω «κυρία» προκειμένου να διαφημίσει το «εμπόρευμά» της κυκλοφορούσε διάφορα φιλμάκια στο διαδίκτυο με 2 και με 3 ή 4 άντρες, χωρίς να κρύβει το πρόσωπό της, χωρίς να παίρνει μέτρα προφύλαξης ούτε της υγείας της ούτε και της προσωπικότητάς της, καμαρώνοντας για τα ερωτικά της κατορθώματα μπροστά στην κάμερα.

Τόσο ο «ο Θεός να τον κάνει άντρα» όσο και η «πόρνη» (το βάζω εντός εισαγωγικών γιατί οι τίμια εργαζόμενες σε αυτόν τον τομέα, συνήθως έχουν κάποια αξιοπρέπεια και έναν επαγγελματικό κώδικα καλής συμπεριφοράς, είναι νόμιμες, πληρώνουν τους φόρους τους και γενικά είναι οργανωμένες ως μία σωστή επαγγελματική συντεχνία) γνωρίστηκαν στις πιάτσες που ψάρευαν όσους υπανθρώπους αποζητούσαν αυτού του είδους τον αγοραίο έρωτα και χωρίς να λάβουν κάποιο στοιχειώδες μέτρο προστασίας της υγείας τους, κάνοντας έρωτα ως ζώα τεκνοποίησαν, φέρνοντας στον κόσμο ένα κοριτσάκι που το ονόμασαν Μπάνη.

Ο φίλος μου ο αστυνομικός από την μπαναναλλάδα με πληροφόρισε,ότι η «πόρνη» εκδιδόταν σε όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της, σε ανώμαλους που ήθελαν «να το κάνουν» με έγκυο, πληρώνοντας κάτι παραπάνω.

Ο «ο Θεός να τον κάνει άντρα» παράτησε τον τραβεστί με τον οποίο συζούσε, γιατί το μεροκάματο της «πόρνης» ήταν καλύτερο και άρχισε να συζεί με την «πόρνη» εν γνώσει του, ότι εκδιδόταν έγκυος και εν γνώσει της, ότι εκδιδόταν και «ο Θεός να τον κάνει άντρα» του οποίου το παιδί κυοφορούσε.

Ήταν βλέπετε και οι δύο τοξικομανείς και έπρεπε με κάθε κόστος να εξασφαλίσουν τις ημερήσιες δόσεις τους που ήταν 4 την ημέρα και κόστιζαν από 20 ΕΥΡΩ η κάθε μία,ήτοι σύνολον 80 ΕΥΡΩ την ημέρα κατ’ άτομον η 160 ΕΥΡΩ την ημέρα και οι δυό τους.

Με τέτοια οικονομική ανάγκη σύν τα έξοδα διαβίωσης, θα σέβονταν το μωράκι που ερχόταν και τον κίνδυνο να κολλήσει κανένα «παράσημο» πρίν γεννηθεί από τη μάνα του??? Τι λές τώρα!.. Επικράτησαν, λοιπόν, τα ζωώδη ένστικτα και των δυονών και συνεχιζαν μέχρι που γεννήθηκε υγιέστατη η μικρή.

Η μητέρα αν και θηλάζουσα, εξακολουθούσε να εκδίδεται στον κάθε βρωμιάρη προκειμένου να εξασφαλίσει τα προς το ζείν τα δικά της, του μωρού και του «ο Θεός να τον κάνει άντρα» προαγωγού της πλέον, ο οποίος ως αρσενική πόρνη δεν είχε και κανένα μεγάλο μεροκάματο, απλώς μια μικρή ευχάριστη τσόντα στα εισοδήματα της «οικογενείας».

Η μικρή και άτυχη Μπάνη, μεγάλωνε σε ένα βρώμικο «οικογενειακό» περιβάλλον περιστοιχιζόμενη από τους περιστασιακούς εραστές του «ο Θεός να τον κάνει άντρα» πατέρα της και τους εφήμερους εραστές της μητέρας της, σε ένα υπόγειο διαμέρισμα της οδού Τραχαρνών κοντά στην πλατεία Αβάθη, στο κέντρο της πρωτεύουσας, δίπλα από τις αστυνομικές περιπόλους, που υποτίθεται ότι περιπολούσαν την περιοχή και φρόντιζαν για την ασφαλεια των κατοίκων.

Να σημειωθεί ότι στη συγκεκριμένη περιοχή, παρά την αστυνομική παρουσία για να μην πώ μπροστά στα μάτια της αστυνομίας ή ακόμα με την ανοχή της ή ακόμα πιο βαριά με την προστασία της αστυνομίας (βλέπετε η μπαναναλλάδα είναι μακρυά και δεν έχω προσωπική αντίληψη, ό,τι λέω μού τα είπε ο φίλος μου ο αστυνομικός που κατοικεί σε αυτή την χώρα) γίνονται αγοραπωλησίες ναρκωτικών, που οι έμποροι να κουβαλούν μέσα σε σακκούλες γνωστού SUPER MARKET, σε συγκεκριμένες ώρες, δύο φορές την ημέρα.

Οι γείτονες αυτού του ιδιότυπου ζευγαριού μπαναναδέλληνες και αλλοδαποί, βλέποντας και γνωρίζοντας τί ακριβώς γινόταν με το μωρό και τους γονείς του, ούτε που μπήκαν στον κόπο να ειδοποιήσουν τις αρμόδιες αρχές ή τους κοινωνικούς φορείς της μπαναναλλάδας, ώστε το μωρό με εισαγγελική εντολή να απομακρυνθεί από αυτό το μιαρό περιβάλλον, που δηλητηρίαζε τη ζωούλα του και με μαθηματική ακρίβεια θα το οδηγούσε στο δρόμο των «γονιών» της.

Οι μπαναναδέλληνες από τον γνωστό ωχαδερφισμό τους και οι αλλοδαποί γιατί δεν ήθελαν να μπλέξουν με αστυνομίες και εισαγγελείς.

Μεγαλώνοντας η μικρή, την έστελναν οι «γονείς» στους παππούδες στην κουλγκαρία, από τους οποίους η μικρή δεν ήθελε να φεύγει και δεν μπορώ να καταλάβω τόσο εγώ όσο και ο αστυνομικός φίλος μου, πως οι παππούδες έστελναν το παιδί στους «γονείς» του γνωρίζοντας πού το έστελναν, γιατί είχαν πλήρη επίγνωση πώς ζούσαν τα παιδιά τους και πού ζούσε η εγγονούλα τους.

Οι γονείς λοιπόν υιοθέτησαν με την μικρούλα έναν καινούριο τρόπο για να βγάλουν μερικά παραπανίσια χρήματα. Έδωσαν τη μικρή βορρά στους παιδεραστές, με την έννοια ότι οι διάφοροι ανώμαλοι αυτού του σιχαμερού είδους ηδονιζόντουσαν και ικανοποιούσαν τις ανώμαλες ορμές τους επάνω στο κορμάκι του μωρού χωρίς «είσοδο» και πλήρωναν αδρά, ώστε το εισόδημα του ζευγαριού να ανεβεί κατακόρυφα.

Σε κάποια από αυτές τις «συναντήσεις» η μικρούλα βιάστηκε από κάποιον ανώμαλο και πέθανε από αιμορραγία. Βιάστηκε περισσότερες από μία φορές γι' αυτό και ο πατέρας της προέβει σε αυτή την φρικαλεότητα.

Η μικρή τεμαχίστηκε και βραστηκε για να καλυφθούν τα ίχνη της μιαρής και ανόσιας πράξης.

Η «πόρνη» ήταν γνώστης όλου του σκηνικού, γι' αυτό έβγαινε στην τηλεοραση στολισμένη σαν λατέρνα και δήθεν με μεγάλη αγωνία αναζητούσε το χαμένο παιδί της.

Η μητέρα «πόρνη» είναι συνένοχος και έπρεπε η αστυνομία να την συλλάβει από την πρώτη στιγμή και να εφαρμοσει επάνω της όλες τις σύγχρονες μεθόδους ανάκρισης, μήπως και προλάβαινε το κακό.

Δεν προβλημάτισε κανέναν πού βρήκε τόσα χρήματα για να προσλάβει δύο πανάκριβους δικηγόρους, όταν από τη ζωή που έκανε, φαινόταν ότι δεν είχε την οικονομική ευχέρεια για κάτι τέτοιο???

Εκ των υστέρων μαθαίνουμε ότι η κοινωνική λειτουργός που παρακολουθούσε τους «γονείς» τέρατα είχε ειδοποιήσει την εισαγγελία της μπαναναλλάδας, ότι η μικρή έπρεπε να απομακρυνθεί από αυτό το σάπιο και αρρωστημένο περιβάλλον.

Ο επίλογος!.. Ένα μικρό αγγελλούδι έχασε με φρικτό τρόπο τη ζωή του, από την εγκληματική αμέλεια όλων, γειτόνων, κοινωνικών αρχών, αστυνομίας και Δικαιοσύνης και κατόπιν εορτής όταν ο τηλεοπτικός φακός πηγαίνει στη γειτονιά και τραβάει πλάνα, θυμούνται «οι καλοί γείτονες» να πάνε να αφήσουν λουλούδια στο παράθυρο του υπογείου, χύνοντας κροκοδείλια δάκρυα, για να έχουν πλάνο να τραβάνε οι εικονολήπτες και να εμφανίζονται οι φελλοί στην τηλεόραση.

Αίσχος!.. Ντροπή σε όλους σας!.. Κρίμα την πολυχιλιόχρονη ιστορία σου μπαναναλλάδα. Θα ντρεπόμουν αφάνταστα εάν ήμουν πολίτης σου!..
Ευτυχώς όμως εγώ ζώ σε μία πολιτισμένη Χώρα, όπου όλα λειτουργούν σαν καλοκουρδισμένο ρολόϊ και η ζωή κυλάει ήσυχα, ειρηνικά και χαλαρά ώστε να μπορούμε να απολαμβάνουμε τον ήλιο μαζύ με τους χιλιάδες σκουρόχρωμους παράτυπους μετανάστες, άλλων θρησκειών, ηθών, εθίμων και νοοτροπίας και να μοιραζόμαστε σαν αδέλφια τον όμορφο Αττικό ουρανό, περπατώντας με ασφάλεια στους δρόμους και χωρίς να φοβόμαστε για τα παιδιά μας και την σωματική τους ή την σωματική μας ακεραιότητα!..

Δόξα τῷ Θεῷ, ζώ στην Ελλάδα!..