Κυριακή 25 Οκτωβρίου 2015

ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΗΣ ΕΣΤΙΑΣ ΝΕΑΣ ΣΜΥΡΝΗΣ




ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΑ ΓΡΑΦΕΙΑ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΚΑΡΔΑΡΑ

Κολοκοτρώνη 70, 185 31 Πειραιάς
Τηλ.: 210-4117 937   Fax.: 211-0112999
e-mail: kardlaw@otenet.gr


Νέα Σμύρνη 18 Οκτωβρίου 2015

Την αιφνίδια παραίτηση του Προέδρου κ. Ιωάννη Καλογείτονος ακολούθησε η προκήρυξη Αρχαιρεσιών την Κυριακή, 25η Οκτωβρίου 2015 για την εκλογή νέου Προέδρου της Εστίας Νέας Σμύρνης.

Με όραμα και στόχο να αποκτήσει ξανά η Εστία μας την αίγλη των ημερών του Πάνου Χαλδέζου έθεσα την υποψηφιότητά μου στην κρίση των μελών της.

Εάν συμφωνείτε και εσείς στο παραπάνω όραμά μου, σάς παρουσιάζω συνημμένα το βιογραφικό μου για να κρίνετε την καταλληλότητά μου στην ανάληψη του φιλόδοξου αυτού εγχειρήματος.

Η ΕΣΤΙΑ πρέπει και θα διατηρήσει τον ανεξάρτητο και αυτοτελή χαρακτήρα της. Θα αγωνιστώ και θα διαφυλάξω την ΕΣΤΙΑ.
Με εκτίμηση
Νίκος Καρδαράς






(ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ)

Γεννήθηκε στη Νέα Σμύρνη το έτος 1950 και κατοικεί με την οικογένειά του στην πόλη ανελλιπώς μέχρι σήμερα.

– Δικηγόρος Πειραιώς από το έτος 1976 μέχρι σήμερα.

– Μέλος του Δ.Σ. της Α.Ε. ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΝΑΥΠΗΓΕΙΑ (Σκαραμαγκάς).

– Πρόεδρος της Ένωσης Ελληνικών Ναυπηγικών Βιομηχανιών (Ε.Ε.Ν.Β.).

– Μέλος του Δ.Σ. και επικεφαλής της Νομικής Διεύθυνσης της εταιρείας HCiVioCare Η.Π.Α. παροχής Υπηρεσιών Υγείας στην Προσθετική, Ορθοτική, Αποκατάσταση και Διαβήτη ποδός, εισηγμένης στην χρηματιστηριακή αγορά OTC Market Η.Π.Α. (www.hciviocare.com).

Σπουδές:
Απόφοιτος της Βαρβακείου Προτύπου Σχολής.
Πτυχιούχος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Ξένες γλώσσες: Αγγλικά


Δεσμοί με την ΕΣΤΙΑ Νέας Σμύρνης

Από μικρό παιδί έχει διαμορφωθεί ένας πολυετής, διάρκειας πολλών δεκαετιών, οικογενειακός δεσμός με την Εστία.

Ο ίδιος είναι μέλος της ΕΣΤΙΑΣ από το έτος 1984.

Ο πατέρας του Ιωάννης Καρδαράς την μεταπολεμική περίοδο μέχρι το έτος 1968 αρκετές φορές διετέλεσε Πρόεδρος των Γ.Σ. της ΕΣΤΙΑΣ, ενίοτε χειρίσθηκε νομικές υποθέσεις της κατ' εντολήν του τότε Προέδρου της Πάνου Χαλδέζου.

Ο ίδιος, παιδί ακόμη την δεκαετία του 1960, συμμετείχε στις εκδηλώσεις της ΕΣΤΙΑΣ, όπως παιδικά αποκριάτικα πάρτι, στο τότε εντευκτήριο της στην Κεντρική Πλατεία, πάνω από το Ταχυδρομείο εκείνης της εποχής (σημερινό Starbucks).

Από το έτος 1979 με αφορμή τον θεσμικό του ρόλο ως Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Νέας Σμύρνης, στην αρχή με τον αείμνηστο Πρόεδρο Πάνο Χαλδέζο και στα επόμενα χρόνια με τους μετέπειτα Προέδρους Παντελή Σερέφογλου και Αυγουστίνο Καμπά ανέπτυξε μία άριστη, ανέφελη, δημιουργική και επιτυχημένη πολυετή συνεργασία προς επίτευξη του σκοπού της ΕΣΤΙΑΣ. Με μεγάλη προσοχή δεχόταν τις συμβουλές του Πάνου Χαλδέζου, όσα χρόνια συνεργάστηκαν. Όπως και ο τότε Δήμαρχος κ. Μπάμπης Μπεχλιβανίδης αποτέλεσε τον εξωδιοικητικό συμπαραστάτη της ΕΣΤΙΑΣ σε επίπεδο Δήμου.

Κατ' επανάληψη συνεργάσθηκε με επιτυχία για θέματα της ΕΣΤΙΑΣ στη διάρκεια των δεκαετιών με κορυφαία στελέχη της εκείνη την εποχή, όπως ενδεικτικά αναφέρονται: Καλλιόπη Γρίβα-Κολλιοπούλου, Πέτρος Λινάρδος, Ευάγγελος Δαδιώτης, Λέλα Μαραγκού, Θέτις Αναγνωστοπούλου, Νίτσα Μπακαμήτσου, Νικόλαος Τούντας, Λουράντος, Καρβούνης, Αλέξανδρος Κοντός, Γιάννης Μαγκριώτης για να περιορισθούμε σε μερικά από τα άτομα που αποτελούσαν την φουρνιά αίγλης και μεγάλης παρέμβασης της ΕΣΤΙΑΣ στα πολιτιστικά και κοινωνικά δρώμενα και με όλο τον σεβασμό για συνεργάτες, που η αναφορά τους παραλείπεται.

Η κοινή δράση με τους ανθρώπους αυτούς τον μπόλιασαν με τις αξίες της ΕΣΤΙΑΣ, την συμβολή του αλησμόνητου Μικρασιατικού Ελληνισμού στην Ελλάδα και τον Ελληνικό πολιτισμό, την κατανόηση της σημασίας της Ελληνικής Πρωτοπολιτείας Σμύρνης της Ιωνίας της Μικράς Ασίας (συχνή έκφραση του Ευάγγελου Δαδιώτη).

Στο πλαίσιο αυτό:


http://local.e-history.gr/pages/viewpage.action?pageId=11928849
Βοήθησε με όλες του τις δυνάμεις την κατασκευή της Πλατείας Μικρασιατικού
Ελληνισμού μπροστά στο Μέγαρο της ΕΣΤΙΑΣ, ήταν παρών με τον Περγαμηνό
γλύπτη Βάσο Καπάνταη στην τοποθέτηση του ανδριάντα της Σμύρνας, επί μήνες
συζήτησε μαζί του για τις αναφορές του αγάλματος και του όλου μνημείου της
πλατείας.

Το έτος 1985 διοργάνωσε στη Νέα Υόρκη έκθεση φωτογραφίας υπό την αιγίδα του Αρχιεπισκόπου Βορείου Αμερικής Ιακώβου, τον οποίο επισκέφθηκε και συμφώνησε μαζί του την οργάνωση της εκδήλωσης το έτος 1984 με θέμα «Η Ιστορία του Μικρασιατικού Ελληνισμού ανά τους αιώνες» με φωτογραφικό υλικό που είχε δημιουργήσει στον Δήμο ο ίδιος (δυστυχώς το υλικό αυτό απωλέσθηκε) και η έκθεση παρουσιάσθηκε   ως   γενόμενη   σε   συνεργασία με την ΕΣΤΙΑ. Την   ΕΣΤΙΑ εκπροσώπησαν στην έκθεση η Καλλιόπη Γρίβα-Κολλιοπούλου και ο Γιάννης Μαγκριώτης.

Η ίδια έκθεση παρουσιάσθηκε το επόμενο έτος 1986 στην Πύλη Αμμοχώστου στη Λευκωσία σε συνδιοργάνωση με την ΕΣΤΙΑ. Σχεδόν ολόκληρο το Δ.Σ. της ΕΣΤΙΑΣ με προεξάρχοντα τον Πρόεδρό της Παντελή Σερέφογλου συνόδευσαν την έκθεση στη Λευκωσία.

Και στις δύο εκθέσεις οι εκπρόσωποι της ΕΣΤΙΑΣ ήσαν κεντρικοί ομιλητές και τα έξοδα καλύφθηκαν από τον Δήμο.

Από τους φανατικούς υποστηρικτές της ετήσιας ανοιχτής εκδήλωσης στην πλατεία Μικρασιατικού Ελληνισμού μπροστά από το Μέγαρο της ΕΣΤΙΑΣ την 14η Σεπτέμβρη κάθε έτους στη μνήμη των Αλησμόνητων Πατρίδων και μάλιστα με κάλυψη της δαπάνης από τον Δήμο.

Συνετέλεσε στη μίσθωση του σχολικού συγκροτήματος, όταν η ΕΣΤΙΑ έπαυσε να λειτουργεί τις Σχολές της, επί υπουργίας στο Υπουργείο Παιδείας του Απ. Κακλαμάνη με το γνωστό μεγάλο μίσθωμα.

Η Μικρασιατικής καταγωγής από την Αττάλεια σύζυγός του ολοκλήρωσε τη δευτεροβάθμια εκπαίδευσή της στην Ιδιωτική Εστία, στη συνέχεια δε τα παιδιά τους, χρόνια αργότερα, αποφοίτησαν από την Εστία υπό το σημερινό καθεστώς λειτουργίας, έχοντας δασκάλους αρκετούς από τους παλαιούς Καθηγητές.

Εκπόνησε το Καταστατικό του ανενεργούς τελικά συλλόγου αποφοίτων Εστίας Νέας Σμύρνης.


Δραστηριότητες σχετικές με τον Μικρασιατικό Ελληνισμό.

Η οικογενειακή παράδοση, η καταγωγή, το περιβάλλον της πόλης και η πολυετής συνεργασία του με εξέχουσες Μικρασιατικές προσωπικότητες, όπως οι: Πάνος Χαλδέζος, Παντελής Σερέφολγου, Γιάννης Μαγκριώτης, Ευάγγελος Δαδιώτης, Βάσος Καπάνταης κ.λπ. τού μεταλαμπάδευσαν τη γοητεία, τη φλόγα και το μεγαλείο του Μικρασιατικού Ελληνισμού.

Στο πλαίσιο των ως άνω δραστηριοτήτων του  δημιούργησε στον Δήμο το προαναφερόμενο Φωτογραφικό Αρχείο της Ιστορίας του Μικρασιατικού Ελληνισμού ανά τους αιώνες.

Δημιούργησε το έτος 1982 και καθιέρωσε στην πόλη τις "Ιωνικές Γιορτές" που συνεχίζονται μέχρι σήμερα αλλά με εντελώς διαφορετικό προσανατολισμό. Υπήρχαν 1-2 εκδηλώσεις κατά παραγγελία, δηλαδή, νέα πρωτότυπα έργα, με αναφορά στη Μικρασία και οι εκδηλώσεις ολοκληρώνονταν την 14η Σεπτέμβρη στο Μέγαρο της ΕΣΤΙΑΣ.

Το 1997 με την χορωδία των "Φίλων των Τεχνών" Νέας Σμύρνης που δημιούργησε περιόδευσαν σε χωριά της Ιωνίας της Μικρασίας με Ελληνική ιστορία και τραγούδησαν σε συνεργασία με τους τοπικούς Δήμους σε ανοιχτούς χώρους Ελληνικά Μικρασιατικά τραγούδια.

Με αφορμή την περιοδεία αυτή "ανακάλυψε" μαζί με τον Δήμαρχο Βουρλών Bulent Baratala την θερινή οικία Σεφέρη στα Βουρλά. Σε συνεργασία με τις οικογένειες Σεφέρη και Τσάτσου επί ένα έτος ετοίμαζαν την εκδήλωση, ώστε το έτος 1998 η χορωδία των "Φίλων των Τεχνών" να μεταβεί και τραγουδήσει Ελληνικά Μικρασιατικά τραγούδια στα Βουρλά στην επίσημη ανάδειξη της οικίας Σεφέρη ενώπιον πανηγυρικής τελετής με την παρουσία των επίσημων Τουρκικών Αρχών. Κατά τη διάρκεια του έτους αιτήθηκε στις Τουρκικές Αρχές και προς έκπληξη της οικογενείας Σεφέρη και των Ελληνικών Αρχών το αίτημα του έγινε αποδεκτό: (α) Να μετονομασθεί η οδός που ξεκινά μπροστά από την οικία Σεφέρη σε "οδό Yiorgos Seferis". Ο ίδιος κάρφωσε την πινακίδα και σήμερα είναι ο μοναδικός δρόμος στην Τουρκία, που φέρει όνομα Έλληνος επιφανούς.

(β) Με τον νέο πλέον Δήμαρχο Βουρλών και την ανιψιά Σεφέρη κάρφωσαν στον τοίχο της προσόψεως της ερειπωμένης οικίας πινακίδα με κείμενο, που πρότεινε και έγινε αποδεκτό από τους Τούρκους:


ΟΙΚΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ ΔΙΠΛΩΜΑΤΗ ΚΑΙ ΠΟΙΗΤΗ
 ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΕΦΕΡΗ
 ΣΜΥΡΝΗ 1900-ΑΘΗΝΑ 1970
ΒΡΑΒΕΙΟ ΝΟΜΠΕΛ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ 1960 
στις γλώσσες Ελληνικά, Τουρκικά και Αγγλικά.

Το έτος 2000 η Χορωδία των "Φίλων των Τεχνών" ήταν ξανά καλεσμένη στα Βουρλά για τα εγκαίνια της ανακαινισμένης πλέον οικίας Σεφέρη ενώπιον των πολιτικών και στρατιωτικών Αρχών της Τουρκίας.

Για τις ενέργειές του αυτές τιμήθηκε με έπαινο του Βραβείου "Ειρήνης και Φιλίας Αμπντί Ιπεκτσί το έτος 1999.

Το έτος 1997 μετά από διετή αναζήτηση της παρτιτούρας του χαμένου Ύμνου του Πανιωνίου Γ. Σ. (υπήρχε στο βιβλίο Χρ. Σολομωνίδη φωτοτυπία μίας σελίδας του μόνον), ποιήματος του Στέλιου Σπεράντζα το έτος 1901, που συνέθεσε στη Σμύρνη το έτος 1904 ο μουσουργός Δημοσθένης Μιλανάκης για πιάνο και τετράφωνη ανδρική χορωδία, την βρήκε λησμονημένη από τα παιδιά του μουσουργού που του την προσέφεραν με συγκίνηση για να την αξιοποιήσει. Με τη βοήθεια χορηγών την 16η Φεβρουαρίου 1997 για πρώτη φορά εκτελέστηκε το πλήρες έργο του Μιλανάκη σε εορταστική εκδήλωση, που διοργάνωσαν οι "Φίλοι των Τεχνών" στην ΕΣΤΙΑ και εκδόθηκε ειδικό αναμνηστικό λεύκωμα με χορηγό τον κ. Παναγιώτη Τσιάπη.

Την 1ην Ιουλίου 1998 διοργάνωσε την ποιητική και μουσική βραδιά "Η Σμύρνη του Σεφέρη" στην πλατεία έμπροσθεν του Μεγάρου της ΕΣΤΙΑΣ σε απαγγελία της ηθοποιού Εύας Κοταμανίδου, τραγούδι από την χορωδία των "Φίλων των Τεχνών" και ομιλητή τον αείμνηστο πρωτοπρεσβύτερο Ευάγγελο Σκορδά.

Την 28η Σεπτεμβρίου 1998 το υπό την Προεδρία του Σωματείο "Οι Φίλοι των Τεχνών" μετά από πολύμηνη συνεργασία με τον συγγραφέα, δημοσιογράφο, ιστορικό κ. Πέτρο Λινάρδο, Αντιπρόεδρο του συλλόγου, εξέδωσε σε Λεύκωμα και παρουσίασε σε εορταστική τελετή στην ΕΣΤΙΑ με τη συμμετοχή της χορωδίας του συλλόγου το ιστορικό, ανεκτίμητης αξίας έργο του Πέτρου Λινάρδου "Η Σμύρνη του Πανιωνίου. Από την Ιωνική Πρωτοπορία στην Αθηναϊκή Αναγέννηση 1890 - 1940".

Την 18ην Ιουνίου 2001 διοργάνωσε στον Πανιώνιο την εκδήλωση "100 Χρόνια του Ύμνου του Πανιωνίου", όπου ο Ύμνος του Πανιωνίου εκτελέστηκε για 2η φορά στην Ελλάδα, πάλι από τη χορωδία των "Φίλων των Τεχνών", στην δε ποίηση απήγγειλε ο Νεοσμυρνιός ηθοποιός Γρηγόρης Βαλτινός. Στην εκδήλωση αυτήν ο Νίκος Καρδαράς και ο Κώστας Βιλανάκης, υιός του μουσουργού, δώρισαν την πρωτότυπη χειρόγραφη παρτιτούρα του Ύμνου στην ΕΣΤΙΑ για να κοσμεί στο εξής το Μουσείο της. Η παρτιτούρα παρελήφθη δια χειρός Θέτιδος Αναγνωστοπούλου, Εφόρου τότε των Μουσείων της ΕΣΤΙΑΣ.

Διοίκηση

Κατά την επαγγελματική διαδρομή του –στο πέρασμα των ετών– διοίκησε και εξακολουθεί να διοικεί φορείς με δεκάδες ή εκατοντάδες υπαλληλικό προσωπικό.


https://epikaira.files.wordpress.com/2015/10/536_web.pdf
 https://epikaira.files.wordpress.com/2015/10/536_web.pdf

Σάββατο 24 Οκτωβρίου 2015

Η Θράκη, το μεταναστευτικό και ο εθνικός στρατηγικός σχεδιασμός



Η Θράκη, το μεταναστευτικό και ο εθνικός στρατηγικός σχεδιασμός






Γράφει ο:
Θεόδωρος Σ. Μπατρακούλης
Διδάκτωρ Γεωπολιτικής
του Πανεπιστημίου Paris VIII, Saint Denis

theobatrak@gmail.com

Προφίλ

•  greekjustice


       Στις βουλευτικές εκλογές της 20ής Σεπτεμβρίου του 2015 σημειώθηκε μια εξέλιξη που είχε την αξία του ως πολιτικό και εθνικό γεγονός. Στη Ροδόπη, δύο κόμματα, ο ΣΥΡΙΖΑ και το Ποτάμι, έβαλαν σε εκλόγιμες θέσεις μόνο μουσουλμάνους υποψηφίους. Το αποτέλεσμα ήταν ότι στη Ροδόπη εκλέχθηκαν τρείς μουσουλμάνοι βουλευτές, ο Μουσταφά Μουσταφά και ο Αϊχάν Καραγιουσούφ από τον ΣΥΡΙΖΑ και ο Αχμέτ Ιλχάν από το Ποτάμι. Δηλαδή, στη Ροδόπη δεν εκλέχθηκε κανείς χριστιανός βουλευτής.
         Εν έτει 2015, το Κόμμα Ισότητας, Ειρήνης και Φιλίας (DEB), που ακολουθεί τα βήματα  του Αχμέτ Σαδίκ, οργανωνόταν σε όλη την Ελλάδα, με στόχο την εκλογική κάθοδο, με συνδυασμούς σε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια. Για όσους αναρωτιούνται πώς μπορούσε να συμβεί κάτι τέτοιο, θα μπορούσαν να αναλογιστούν ότι το κόμμα αυτό και ο γιος του Σαδίκ χρησιμοποιούσαν αστείρευτα μαύρα χρήματα του τουρκικού κράτους, με τα οποία επεξέτειναν την επιρροή της Άγκυρας σε κοινωνικές ομάδες και περιοχές πέραν της μουσουλμανικής μειονότητας και της Θράκης. Στόχος του κόμματος αυτού ήταν «οι σλαβόφωνοι και βλαχόφωνοι διαφόρων νομών της Μακεδονίας, διάφορες ομάδες αναρχικών και αντιεθνικιστών, που μισούν οτιδήποτε είναι Ελληνικό και πατριωτικό, ενώ είναι έτοιμοι να ταυτιστούν και να συνασπιστούν με οτιδήποτε είναι αθελληνικό, και φυσικά οι μουσουλμάνοι και οι αλλοδαποί που αποκτούν και θα αποκτήσουν σταδιακά κατά δεκάδες χιλιάδες ελληνική υπηκοότητα, με βάση τους σχετικούς νόμους που έχουν ψηφιστεί από τα κόμματα της… προόδου στη Βουλή των Ελλήνων… Η αβελτηρία της κ. Τασίας, του κ. Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ στο θέμα της προστασίας των ελληνικών συνόρων απέναντι στην εισβολή εκατοντάδων χιλιάδων αλλοδαπών στο ελληνικό έδαφος, έχει δημιουργήσει ένα σοβαρότατο θέμα στην πατρίδα μας, το οποίο μπορεί να εξελιχθεί σε ατομικής ισχύος βόμβα στα θεμέλια του κράτους και του έθνους. Με βάση το ρυθμό εισβολής αλλοδαπών στην πατρίδα μας, είναι μαθηματικώς βέβαιο ότι σε λίγα χρόνια και όχι δεκαετίες, η Ελλάδα θα είναι μια χώρα αλλοιωμένη εθνοφυλετικά και δογματικά, μια χώρα όχι Ελληνική αλλά πολυεθνική και μάλιστα με μεγάλη μουσουλμανική κοινότητα…»[1].
Η πολυδιάσπαση επίζηλων μερών της ευρωπαϊκής και άλλων ηπείρων εμφανίζεται ως σενάριο που διευκολύνει επιδιώξεις των ση­μαντικών γεωπολιτικών και περιφερειακών δρώντων («παικτών»)της Ευρώπης και του κόσμου[2]. Η υιοθέτηση λύσεων τύπου «Κοσσυφοπεδίου», η «κοσοβοποίηση», ουσιαστικά δεν αποσύρθηκε ποτέ από το τραπέζι της υψηλής διπλωματίας. Με αφορμή την ουκρανική και τη συριακή κρίση, μπορούσε να αυξηθεί η χρησιμοποίηση τέτοιων σεναρίων ως πρώτα «χαρτιά» στο διπλωματικό πόκερ. Η εσωτερική αστάθεια στην Τουρκία, σε συνδυασμό με την τροπή της ουκρανικής κρίσης και τις εξελίξεις στην εκμετάλλευση-διοχέτευση των υδρογονανθράκων της Ανατολικής Μεσογείου, θα έχει σημα­ντικές συνέπειες στην διεθνή συμπεριφορά και στον διεθνή ρόλο της Τουρκίας.
         Η Ε.Ε. γενικώς, ως διεθνές πολιτικό περιβάλλον, δεν ευνοεί τις αποσχίσεις. Χωρίς πάντως αυτές να αποκλείονται. Η διασύνδεση του Κουρδικού ζητήματος με τη Θράκη μπορεί και να μην έχει νόημα. Η Τουρκία, τις επόμενες δεκαετίες, έμελλε να διαχειριστεί ένα πολύ μεγάλο ζήτημα, που ήταν πιθανό να την συνταράξει συθέμελα. Αυτό συνεπαγόταν ότι αν η Ελλάδα ήταν απόφασισμένη να υπερασπιστεί τη Θράκη, θα ήταν από εξαιρετικά δύσκολο έως αδύνατο να προωθήσει εκεί αποσχιστικές τάσεις η Τουρκία. Αλλά, όπως προαναφέρθηκε το παιχνίδι έδειχνε να παίζεται όχι μόνο με τις περιοχές αλλά και με τους πληθυσμούς. Και ίσως είναι πιο πιθανό να συμβούν εκτοπίσεις και αλλοιώσεις πληθυσμών και γενοκτονίες παρά απλώς ανεξαρτητοποιήσεις και αποσχίσεις.
         Ο Αχμέτ Νταβούτογλου, σύμφωνα με το δόγμα του «στρατηγικού βάθους», θεωρεί την Ευρασία πρωτεύουσα γεωπολιτική περιοχή[3].
Κατά τη νεοοθωμανική αντίληψη σ’αυτό το ευρύτερο σύστημα τοποθετούνται και τα Βαλκάνια, και βεβαίως η Ελλάδα. Στις μέρες μας η Ελλάδα και η Κύπρος μετατράπηκαν σε πιόνια διαδοχικών παρτίδων γεωπολιτικού σκακιού που εξελίσσονται στο ευρύτερο σύστημα Βαλκάνια-Ανατολική Μεσόγειος-Μέση Ανατολή-Καύκασος ανάμεσα στους ισχυρούς διεθνείς δρώντες.
  Η Τουρκία έχει, εδώ και περισσότερο από τέσσερες δεκαετίες, πάγια συνολική στρατηγική στοχοθεσία στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, στο Αιγαίο Πέλαγος, στο Κυπριακό και στη Θράκη. Αφετέρου, τα κεφάλαια αυτά επηρεάζονται από τις τρέχουσες εξελίξεις στο ευρύτερο γεωπολιτικό σύστημα, από την επιβολή των Μνημονίων σε Ελλάδα και Κύπρο, καθώς και από τις εξελίξεις στο θέμα των υδρογονανθράκων. Η Θράκη αποτελεί ένα από τα πεδία όπου εκδηλώνεται η συνολική αναθεωρητική/επεκτατική πολιτική του τουρκικού κατεστημένου έναντι του Ελληνισμού.
         Εξάλλου, η Ελλάδα βρισκόταν υπό ένα ιδιότυπο καθεστώς εποικισμού. Αυτό ελάχιστη σχέση έχει με ανθρωπιστική ανάγκη βοηθείας. Ακόμα μικρότερη σχέση έχει με μια προσωρινή παραμονή κάποιων ανθρώπων που ζητούν να επιστρέψουν πίσω στην χώρα τους μόλις τερματιστεί η κρίση εκεί. Η εισβολή εκατοντάδων χιλιάδων αλλοδαπών στο ελληνικό έδαφος έχει δημιουργήσει ένα σοβαρότατο θέμα στη χώρα, το οποίο θα μπορούσε να εξελιχθεί σε τεράστιας ισχύος βόμβα στα θεμέλια του κράτους και του έθνους.

         Η χώρα χρειαζόταν μια πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική. Για να αντιμετωπίσει την τουρκική στρατηγική, η Ελλάδα όφειλε να είναι ενεργά και συνεχώς στο πλευρό του κυπριακού Ελληνισμού. Επιπλέον, η χώρα μας όφειλε να προωθήσει μια καλά σχεδιασμένη συνεργασία των βαλκανικών λαών και κρατών. Αυτό έπρεπε να γίνει αυτοτελώς και συμβάλλοντας στη συγκρότηση ενός «βαλκανικού πόλου» στο πλαίσιο της Ε.Ε. Εξάλλου, έπρεπε να σχεδιάσει την μεταναστευτική της πολιτική με ορισμένα σαφή και αυστηρά εφαρμοζόμενα κριτήρια. Αυτό, κυρίως στο πεδίο των μεταναστευτικών ροών από χώρες της Μέσης Ανατολής, πρωταρχικά διά μέσου της Τουρκίας.
         Ως προς την ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε. η Ελλάδα έπρεπε να συμβάλει αποφασιστικά στην απόρριψη από τους Ευρωπαίους της τουρκικής επιδίωξης. Ελληνοτουρκικός διάλογος δεν μπορεί να νομιμοποιηθεί αν πρώτα η Τουρκία: - Δεν άρει την ανακήρυξη ως «αιτίας πολέμου» της άσκησης από την Ελλάδα του δικαιώματος επέκτασης των χωρικών της υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια. - Δεν αναγνωρίσει το διεθνές δίκαιο της θάλασσας του 1982 και ό,τι αυτό συνεπάγεται για την υφαλοκρηπίδα και την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (Α.Ο.Ζ.) - Δεν διακηρύξει σεβασμό στις συνθήκες της Λωζάννης και των Παρισίων και στο Ιταλικό πρακτικό παράδοσης των Δωδεκανήσων (1947), που καθορίζουν τα σημερινά σύνορα. - Δεν αποσύρει τα στρατεύματα κατοχής και δεν σταματήσει το διαρκές έγκλημα του εποικισμού από την Κύπρο.



[1] Πρβλ. Σάββας Καλεντερίδης, «Εθνοκτόνοι και πατριδοκτόνοι πολιτικοί, ξεπουλούν στους τουρκομουσουλμάνους τη Θράκη και την Ελλάδα ολόκληρη», Δημοκρατία, 24.10.2015, http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2015/10/blog-post_339. html#more
[2] Πρβλ. Les Harding, Dead Countries of the Nineteenth and Twentieth Centuries: Aden to Zululand. Lanham (MD): Scarecrow Press, 1998.
[3] Ahmet Davutoğlu, Stratejik Derinlik. Türkiyenin Uluslurarasι Konumu (Στρατηγικό βάθος. Η Διεθνής θέση της Τουρκίας), Κωνσταντινούπολη:  Küre Yayιnlarι 2008, 24η έκδ. [ελληνική έκδοση: Το Στρατηγικό βάθος. Η διεθνής θέση της Τουρκίας, Αθήνα: Ποιότητα (μετάφρ. Νίκος Ραπτόπουλος, επιστ. επιμέλεια Νεοκλής Σαρρής), 2010].