Πρωτομαγιά χωρίς αιδώ καμμία

τα παλληκάρια,μούμαθαν,πού ‘’έχουν τα’’ μεγάλα,

έχουν φιλότιμο πολύ και όχι μιά στάλα

γιατί το λέω σύντροφοι,αδέλφια,συντοπίτες,

το λέγω γιά δεν φέρονται,σαν άλλους πούν’ αλήτες

Πρωτομαγιά μου μάθανε,πώς είναι απεργία

και πώς στους δρόμους βγαίνουνε χωρίς δικιολογία

πώς υπαλλήλοι,μάστορες,γραφιάδες και τεχνίτες,

τα δίκια τους διεκδικούν,σαν μιά γροθιά,γρανίτες,

πώς δουλευτάδες έντιμοι και ήσυχοι πολίτες

με μιάς μεταμορφώνονται,της εργατιάς οπλίτες,

περήφανοι,αγέρωχοι,με τόλμη και ορμή,

γενναία να προτάσσουνε,ιδέες και κορμί

όμως τι βλέπω σύντροφοι,φίλοι,ιδεολόγοι ?

αρχές,αξίες,όνειρα,κρύψαμε στο κατώγι !

οι αρχηγοί με ξύλινο,παρωχημένο λόγο,

ξένοι απ’ τα προβλήματα,θυμίζουν γυρολόγο,

στις βίλλες τους με τα σινιέ και ακριβά ρολόγια,

μ’ αφράτα κρινοδάχτυλα να παίζουν κομπολόγια

με τις ζωές,την τύχη μας και το κατάντημά μας,

με τα παιδιά,με τις δουλειές και με τα όνειρά μας

και στο αποκορύφωμα,χωρίς αιδώ καμμία

κηρύξαν την Πρωτομαγιά,επίσημη αργία

Ιωάννης Γ. Χειμωνάκος   01.05.2017

στην κόλαση θα πάω

σαν θα πεθάνω μάγκες μου,στην κόλαση θα πάω,

σαράντα γκόμενες να βρω,ωραία να περνάω

αφεντικό ο Βελζεβούλ θα μ’ έχει στα καζάνια

και θα περνάω σάν πασάς σε χρόνους και ζαμάνια

κάτι ‘’θεοσεβούμενες’’ πούχα στη γειτονιά μου,

αέρα θα μου κάνουνε,σαν είμαι στη γωνιά μου

και μερικοί ξενέρωτοι και μεγαλοσταυρίτες,

στην πίσα τους θα σέρνονται,μαζύ μου οι κοπρίτες

πολιτικοί αμέτρητοι και υπουργοί αράδα

και όλοι όσοι βλάψανε γιά χρόνια την Ελλάδα

τα χορταράκια στα ζεστά,με μυρωδάτη φούντα,

θα μεγαλώνουν φίλοι μου,για κάθε παροικούντα

το Προυσαλιό το σέρτικο και το καλό χαρμάνι,

θα το κρατήσω μοναχά, για μένα το αλάνι

γιά όσους ενδιαφέρονται ναρθούνε να με δούνε

μου γράφουν στον αγύριστο,να πώ,πώς θα με βρούνε

Ιωάννης Γ. Χειμωνάκος   23.04.2017

γιά σένα

κάτω απ’ το φώς του φεγγαριού,ξύπνιος να σε κοιτάζω,

κάθε μου μέρα είναι γιορτή δίπλα σου και γιορτάζω

τα ξέπλεκά σου τα μαλλιά,μπλεγμένα στα δικά μου,

γιά να κρατούν στον ύπνο μου,μακρυά τα ξωτικά μου

με τα μεγάλα μάτια σου κλειστά να τρεμοπαίζουν,

τους εφιάλτες όλους μου με θάρρος να εμπαίζουν

με μιά ανάσα γιασεμί,γαρύφαλλο και δυόσμο,

όπλο σαν είμαι όρθιος,να ζώ μέσα στον κόσμο

η νύχτα να μην τέλειωνε,να μείνεις αγκαλιά μου,

στα χάδια μου τα τρυφερά,πνιγμένη στα φιλιά μου

τί να αξίζ’ ο έρωτας,σαν φεύγεις μακρυά μου,

σαν δεν ακούω τη φωνή τη γάργαρη στ’ αυτιά μου

και σάν δεν είσ’ ολάκερη κάτω απ’ τη ματιά μου

Ιωάννης Γ. Χειμωνάκος   18.04.2017

Χριστούλη μου να Σε χαρώ

Χριστέ μου Σε παρακαλώ,

εσύ που κάνεις το καλό,

δείξε και στην Πατρίδα,

να βγεί απ’ το κουκούλι της

να γίνει χρυσαλλίδα,

ν’ αποτινάξει το ζυγό

απ’ τον κακό προαγωγό,

ελεύθερη να γίνει,

ναρθεί δικαιοσύνη,

στον τόπο που τη γέννησε

μα τώρα τη μηδένισε

η αδελφή ευρώπη

και κάτι παλιανθρώποι

Δώσε κουράγιο στο λαό,

έτσι Χριστέ μου να καώ,

να δεί μιάν άσπρη μέρα,

να φύγει η χολέρα

που έκατσε στον τόπο μας

και κατατρώει τον κόπο μας,

πούδιωξε τα παιδιά μας

που είναι τα κλαδιά μας,

εκεί μακρυά στα ξένα

πούναι ξενητεμένα

Δώσε ναρθούν τα ‘γγόνια μας

πούναι και κείνα κλώνια μας,

πρίν κλείσουμε τα μάτια

σε σκοτεινά δωμάτια,

να γίνει η Ελλάδα

η Αθηνά Παλλάδα

Δείξε μας με τα Πάθη Σου

και με το κάθ’ αγκάθι Σου,

δρόμο για σωτηρία

και για ελευθερία

Χριστούλη μου να Σε χαρώ,

ανθρωπουδάκ’ είμαι μικρό

όπως και τόσοι άλλοι

πούναι στη βιοπάλη

γιά μένα χάρη δεν ζητώ,

όμως ζητώ το ποθητό

Χριστούλη άκουσέ μας,

ταχιά και λύτρωσέ μας

Ιωάννης Γ. Χειμωνάκος   14.04.2017   Μεγάλη Παρασκευή

ο άνθρωπος είναι μικρός

ο άνθρωπος είναι μικρός,ο πιό μικρός στην Πλάση,

πνιγμένος στις κακίες του,το έχει πιά ξεχάσει

χωρίς αρχές,χωρίς ντροπή,χωρίς καθόλου Πίστη,

χωρίς κανέναν σεβασμό απέναντι στον Χτίστη

μέσα στα πλούτη,τα λεφτά και μέσα στην κραιπάλη,

στης απληστίας το ρυθμό,μέσα στην παραζάλη

κακό να κάνει γύρω του,να φέρει δυστυχία,

με το θολό του το μυαλό και τη μικροψυχία

ώσπου μιά μέρα ξαφνικά,κάνουν και δεν ξυπνάνε

και όσους βλάψαν στη ζωή,κρυφά χασκογελάνε

στον άλλο κόσμ’ ο Βελζεβούλ,με πίσες στα καζάνια,

στην κόλαση μέσ’ τις φωτιές,δέχεται τα ‘’φυντάνια’’

τι κέρδισες ανόητε με τόση πιά κακία

τα τόσα πλούτη άνθρωπε,σούφεραν ευτυχία ?

οι κληρονόμοι πίσω σου,να σε σκατοψυχάνε

κι’ οι κοντυνοί σου άνθρωποι,νταούλια να βαράνε,

τα έχια που τους άφησες,πώς να τα σπαταλήσουν

και τη δική σου ανάμνηση,να τήν εξαφανίσουν

τα πλούτη σου τα θέλουνε,αλλά ντροπή τους φέρνεις,

τη φήμη την αναίσχυντη που πάντοτε θα σέρνεις

βάλε ασήμαντε μυαλό

και κάνε πάντα το καλό

στον αδερφό,στο γείτονα και στο συνάνθρωπό σου,

στο πού και πού μιά προσευχή στον Πλάστη και Θεό σου

Ιωάννης Γ. Χειμωνάκος   12.04.2017 Μεγάλη Τετάρτη

Ιωάννης Γ. Χειμωνάκος: Tης Κασσιανής τροπάριο

Της Κασσιανής τροπάριο

Tης Κασσιανής το βράδυ, θ’ ακούμε το τροπάριο

και στην κορφή της Χώρας, θά 'χουμε ανθρωπάριο,

μαζύ με μιά παρέα άξεστους κατσαπλιάδες...

λέω σε τί διαφέρουν οι γερμανοτσολιάδες,

που την Πατρίδα έκαναν να μοιάζει με "κοινή"

μάλλον αυτά προφήτευε, πρίν χρόνια η Κασσιανή...

Ο εν τοις αμαρτίαις, περιπεσών ανήρ

συν γυναιξί και τέκνοις, τσακίδια κι’ "άει σιχτίρ"

Ιωάννης Γ. Χειμωνάκος
11.04.2017 Μεγάλη Τρίτη

Ιωάννης Γ. Χειμωνάκος: Δεν ξέραν με ποιόν τά 'βαζαν

 
Προβολές Αναρτήσεως

Δεν ξέραν με ποιόν τά 'βαζαν


Ως αθλητής μου άρεσε, να έχω αντιπάλους
άντρακλες γοργοπόδαρους και αθλητές μεγάλους!..

Αν κάποτε τους κέρδιζα, τιμή ήταν μεγάλη
αν τύχαινα και έχανα, σκεφτόμουνα και πάλι
"από μεγάλο έχασες, να πας να χαιρετίσεις
άσχετο αν σε κέρδισε, πρέπει να τον τιμήσεις".

Τα χρόνια όταν πέρασαν και στη ζωή σαν βγήκα
μεγάλους δεν συνάντησα, μόνο σκουπίδια βρήκα.

Στα ίσα δεν πολέμαγαν και πίσω μου με θάβαν...
για πότε τους την έφερνα, ποτέ δεν καταλάβαν!..

Κανέναν τους δεν έγλυψα, μαζύ τους δεν επήγα
γιατί μικρούς τους έβλεπα, πιο κάτω κι’ από μύγα...

Μα δυστυχώς δεν ξέφυγα, το μίσος και τη ζήλια
μακρυά όμως τους κράταγα, πολλές χιλιάδες μίλια!..

Σαν η ζωή με πρόδωσε, με πρόδωσαν κι’ οι "φίλοι"
και τότε μαζευτήκανε, σαν λυσσασμένοι σκύλοι.

Όλοι μαζύ ενώθηκαν, να με κατασπαράξουν
"ἐν τῇ ἑνώσει ἡ ἰσχύς" σκεφτήκανε να πράξουν...

Δεν ξέραν με ποιόν τά 'βαζαν και τί τους περιμένει...
όσο και αν με δάγκωναν, έφευγαν δαγκωμένοι!..

Γεννήθηκα για νικητής και έτσι θα πεθάνω
και θέλω να το γράψουνε στο μνήμα μου επάνω!..

 Ιωάννης Γ. Χειμωνάκος

09.04.2017

Ιωάννης Γ. Χειμωνάκος: Έκλεισε η συμφωνία

Προβολές Αναρτήσεως 

Έκλεισε η συμφωνία

Έκλεισε η συμφωνία
και θα δείτε μεγαλεία,
στο τραπέζι μας κοψίδια.
Θα φοράμε δαχτυλίδια
και θα τραγουδάμε όλοι,
στα χωριά μα και στην πόλη.

Στην πατρίδα των μωρών
και στο κράτος των δειλών,
πάλι δεν θ’ ανοίξει μύτη
και τον κάθ’ αρσενοκοίτη
που το Έθνος του πουλάει
και το κάνει και βογγάει,
ήρωα θα τόνε κάνουν,
έτσι για να ξεθυμάνουν!..

Να παράτες, να τιμές,
δόξα βρέ ο τελεμές,
ο αλήτης, το τσογλάνι
μα ζεστή κρατώ την κάνη!..

Το δηλώνω, τη φυλάω
έστω κι’ αν χαζογελάω...
Θά 'ρθ’ η ώρα του που λές
να βροντήξ’ ο σισανές*

Ιωάννης Γ. Χειμωνάκος 
 07.04.2017

 * σισανές  = ραβδωτό τουφέκι με εξάγωνη κάννη

Σουηδός καθηγητής με έλλειψη χιούμορ:
Στο FOLKUNIVERSITETET παρακολούθησα την πρώτη σειρά μαθημάτων Σουϊδικής Γλώσσας και στο πρώτο μάθημα ο Καθηγητής μας ρωτούσε (στα Αγγλικά) τον καθένα μαθητή ξεχωριστά,ως γνωριμία, λίγα πράγματα.

Ήρθε λοιπόν και η σειρά μου, μετά το πώς λέγομαι κ.λπ., κ.λπ. με ρωτάει:
-Τι δουλειά κάνεις?
(Εγώ κλέβοντας το σύνθημα της φανέλλας του νεότερου μεν αλλά συναθλητή μου στον στίβο του Παναθηναϊκού όταν είμαστε πιτσιρικάδες και μετέπειτα θρύλου της Ελληνικής Σκοποβολής Ιγνάτιου Ψυλλάκη,που έγραφε "σκοτώνω δράκους")
-Σκοτώνω δράκους !!!

Ο καθηγητής με βλέμμα γεμάτο απορία:
- Δεν υπάρχουν δράκοι.
- Φυσικά και δεν υπάρχουν αφού τους σκοτώνω εγώ!!!

Ο καθηγητής με γουρλωμένα μάτια:
- Μα πώς είναι δυνατόν να τους σκοτώνεις, αφού δεν υπάρχουν!!!
(Δίπλα μου καθόταν μία Ισπανίδα η Ana Rosa μεταπτυχιακή χημικός που είχε σκάσει στα γέλια, το ίδιο και η Ιταλίδα πίσω μου, η Maria, μεταπτυχιακή φυσικός καθώς και η Αμερικανο-Ιταλίδα δίπλα της η Minerva που είχε παντρευτεί Σουηδό).
- Τώρα τη δουλειά μου δεν ξέρω!!! Φυσικά και δεν υπάρχουν αφού τους σκοτώνω εγώ.

Πετάγεται η Ισπανίδα:
- Ώστε εσύ είσαι ο dragonasesino (δρακοφονιάς)!!! είσαι θρύλος στη Χώρα μου. Τιμή μου που σε γνωρίζω!!!

- Πώς είναι δυνατόν να σκοτώνεις ένα ζώο που δεν υπάρχει ??? απαντά ο καθηγητής αλλά με λιγότερο έντονο ύφος τώρα.

- Αφού σου είπα (δεν χρησημοποιούν πληθυντικό όταν μιλάνε εκτός όταν απευθύνονται στον Βασιλιά τους) τους σκοτώνω εγώ !!! γι' αυτό δεν υπάρχουν!!!

Μπαίνει στη συζήτηση η Ιταλίδα:
- Μας μιλούσε η μαμά μας όταν ήμασταν μικρά, στα παραμύθια για κάποιον φοβερό draguccisore (δρακοφονιά) αλλά δεν πίστευα ότι υπάρχει. Να τώρα που σε γνωρίζω. Θα τηλεφωνήσω αμέσως της μαμάς να της πώ τα νέα!!!

- Στη Σουηδία δεν γνωρίζουμε τίποτα γι' αυτό!!!
- Professor εσείς είσαστε στο Βορρά, μπορεί τα νέα να μην φθάνουν ως εδώ!!!

Παίρνει τη σκυτάλη η Αμερικανο-Ιταλίδα:
- Οh! my God !!! oh my God !!! εσύ είσαι λοιπόν ο ήρωας των παραμυθιών της γιαγιάς μου!!! Σε περίμενα πιο μεγαλόσωμο και πολύ πιο μεγάλο!!!

- Πίνω το αίμα των δράκων που σκοτώνω και αυτό μάλλον με δείχνει νεότερο!

Και συνεχιζόταν η συζήτηση με αυτόν τον ρυθμό και σε αυτό το ύφος με τον καθηγητή και με τη βοήθεια τριών συμμαθητριών μου, να έχει σχεδόν πειστεί ότι δεν υπάρχουν πλέον δράκοι γιατί τους είχα σκοτώσει όλους εγώ !!!

Κάτι Λιθουανοί, κάτι Πακιστανοί κάτι Ισλανδοί και κάτι Αφγανοί να κοιτάζουν με ύφος ηλίθιο και με ανοιχτό το στόμα, πιθανώς απορώντας, πώς υπήρχαν ακόμα δράκοι στις Χώρες μας!!!



Ιωάννης Γ. Χειμωνάκος