γιά σένα
κάτω απ’ το φώς του φεγγαριού,ξύπνιος να σε κοιτάζω,
κάθε μου μέρα είναι γιορτή δίπλα σου και γιορτάζω
τα ξέπλεκά σου τα μαλλιά,μπλεγμένα στα δικά μου,
γιά να κρατούν στον ύπνο μου,μακρυά τα ξωτικά μου
με τα μεγάλα μάτια σου κλειστά να τρεμοπαίζουν,
τους εφιάλτες όλους μου με θάρρος να εμπαίζουν
με μιά ανάσα γιασεμί,γαρύφαλλο και δυόσμο,
όπλο σαν είμαι όρθιος,να ζώ μέσα στον κόσμο
η νύχτα να μην τέλειωνε,να μείνεις αγκαλιά μου,
στα χάδια μου τα τρυφερά,πνιγμένη στα φιλιά μου
τί να αξίζ’ ο έρωτας,σαν φεύγεις μακρυά μου,
σαν δεν ακούω τη φωνή τη γάργαρη στ’ αυτιά μου
και σάν δεν είσ’ ολάκερη κάτω απ’ τη ματιά μου
Ιωάννης Γ. Χειμωνάκος
18.04.2017
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου