ανάποδα ραδίκια
σαν θα μετράω μάγκες μου ανάποδα ραδίκια,
και θάχω από πάνω μου και χώμα και χαλίκια
σαν θα μου τρώνε το κορμί,χιλιάδες τα σκουλίκια,
θέση με θέα θάλασσα και ένα απί δύο,
τάφο νάχω περίοπτο,μέσ’ το νεκροταφείο
και φράγκα πίσω με ουρά και σπίτια και παλάτια,
σαρανταπέντε γκόμενες με δακρυσμένα μάτια
τί να τα κάνω σας ρωτώ και ποιο το νόημά τους
αφού δεν θάναι δυνατό,το τα βρεθώ σιμά τους
αν με σκατοψυχίζουνε και σταυρωτά μουτζώνουν,
στο μνήμα να βωμολοχούν και να με βεβηλώνουν
καλύτερα οι φίλοι μου,για μένανε να κλαίνε
και κάποιο λόγο για καλό,να έχουνε να λένε
να τραγουδάνε λέγοντας ‘’μάγκας ήταν μεγάλος
και δεν θα βγεί κατόπιν του,σαν και αυτόνε άλλος’’
κι ας είμαι άφραγκος που λές,ταπί και μπατιράκι,
δεν έβλαψα κανένανε,ούτ’ ένα μερμυγκάκι
Ιωάννης Γ. Χειμωνάκος
22.05.2017
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου