Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2016

ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΟΥΡΟΣ: «ΚΛΑΙΝΕ ΟΙ ΜΕΛΙΣΣΕΣ» - «ΤΑΞΙΔΙΩΤΙΚΟΣ ΟΔΗΓΟΣ», «ΣΤΟ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ» ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΙΑΝΟΣ

https://www.youtube.com/watch?v=Z_NqAq_EIbc

 
Επιμέλεια Δημοσίευσης η: 
ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΠΑΡΚΑ
Πτυχιούχος Πολιτικών Επιστημών
και Διεθνών Σχέσεων







   Ο Γιάννης Βούρος γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1953. Σπούδασε Αρχιτεκτονική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και Πολεοδομία στο London School of Economics. Από το 1980 ασχολείται συστηματικά με τη ζωγραφική. Με την ιδιότητα του ζωγράφου έχει πραγματοποιήσει 13 ατομικές εκθέσεις, συμμετείχε σε περισσότερες από 140 ομαδικές και έχει βραβευθεί στον διεθνή διαγωνισμό “Art and Poverty”, Ankara, 2005. Κείμενά του έχουν δημοσιευθεί από το 1992 μέχρι σήμερα στα περιοδικά Παρέμβαση, Τζαζ & Jazz, Πολύγυρος, ΕΝΕΚΕΝ, Ο Σίσυφος και Τέχνης ίχνη, καθώς και στο dreaming-in-the-mist.blogspot.com. Από τις εκδόσεις IANOS, σειρά Μικρός IANOS κυκλοφορούν επίσης τα βιβλία του: Ταξιδιωτικός Οδηγός (2013) Στο Περιθώριο (2011)

----------------

Στις 30 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2016  οι εκδόσεις IANOS 
παρουσιάζουν το βιβλίο του:
  
ΓΙΑΝΝΗ ΒΟΥΡΟΥ: «ΚΛΑΙΝΕ ΟΙ ΜΕΛΙΣΣΕΣ»

Θεσσαλονίκη - Αριστοτέλους 7, ώρα 19:00 μ.μ.

  Οι εκδόσεις IANOS παρουσιάζουν το βιβλίο του Γιάννη Βούρου με τίτλο Κλαίνε οι μέλισσες; Θα μιλήσουν οι: Νίκος Μυλόπουλος Ιατρός-Ποιητής, Γιάννης Σερβετάς Ραδιο/τηλεοπτικός παραγωγός. Θα παίξει ακορντεόν η μουσικός Ιώ Le Moller. Σύντομη παρέμβαση από την ποιήτρια Αλεξάνδρα Μπακονίκα.
   Πρόκειται για μία σειρά από βιωματικές ιστορίες και στιγμιότυπα από την προσωπική ζωή του Γιάννη Βούρου που αφορούν στην οικογένεια, την οικονομία, την κοινωνική ζωή ακόμα και την πολιτική. Όλες οι ιστορίες είναι δοσμένες με τον γνώριμο κωμικό και συνάμα γλυκόπικρο τρόπο γραφής του συγγραφέα. Χρήσιμη συμβουλή: Το βιβλίο διαβάζεται καλύτερα παρέα με ένα ποτήρι κόκκινο κρασί. «Έκανα βόλτα στην παραλία, όπως κάθε απόγευμα, και καθώς περνούσα δίπλα από μία μαμά, που κρατούσε από το χέρι το τετράχρονο αγοράκι της, άκουσα τον μπόμπιρα να την ρωτάει: «Μαμά, κλαίνε οι μέλισσες;» Το ερώτημα μου φάνηκε εύλογο, αλλά επειδή δεν είχα απάντηση, είπα μόλις πάω σπίτι να καταφύγω στο Google ή σε κάποιο εγχειρίδιο εντομολογίας για να βρω την απάντηση. Τελικά όμως, άλλαξα γνώμη. «Και τι με νοιάζει; Ούτε μελισσοκόμος είμαι, ούτε φυσιοδίφης», είπα μέσα μου. Κράτησα, ωστόσο, τον προβληματισμό του μπόμπιρα, για να κοσμήσω με αυτόν το εξώφυλλο του βιβλίου, που κρατάτε στα χέρια σας».

----------------

  3 ΜΑΪΟΥ 2014

 ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΟΥΡΟΣ: «ΤΑΞΙΔΙΩΤΙΚΟΣ ΟΔΗΓΟΣ»

 
   Στις 3 Μαΐου 2014 οι Εκδόσεις ΙΑΝΟS παρουσίασαν το βιβλίο «Ταξιδιωτικός οδηγός» του Γιάννη Βούρου.
Την παρουσίαση έκαναν η  Όλγα Ντέλλα, Ποιήτρια-Διδάκτωρ Λογοτεχνίας και ο
Γρηγόρης Τεχλεμετζής, Λογοτέχνης- Εκδότης - Διευθυντής του περιοδικού «Ο ΣΙΣΥΦΟΣ».
      Τί είναι αυτό που παράγει λογοτεχνία; Μήπως η διάθεση να μιλήσεις για ένα πρόσωπο αγαπημένο και τελικά να μιλάς για ένα λουλούδι; Ή μήπως η επιθυμία, με όχημα μια σκάλα να ταξιδέψεις ως τον αδηφάγο ουρανό;
   «Ταξιδιωτικός οδηγός» είναι ο τίτλος του δεύτερου βιβλίου του Ζωγράφου Γιάννη Βούρου. Κείμενα άλλοτε καθαρά πεζού λόγου και άλλοτε με μια ποιητική διάθεση. Ιστορίες άλλοτε βιωματικές και άλλοτε μυθοπλασίας, σχεδόν πάντα σε πρώτο πρόσωπο, που τις κάνουν πιο άμεσες, αληθινές και ενδιαφέρουσες. Γλώσσα λιτή κι απέριττη χωρίς πολλά καλολογικά μπιχλιμπίδια, που υποδηλώνει εστίαση στο περιεχόμενο και λιγότερο στη φόρμα. Αν ρωτούσατε τον Γιάννη Βούρο να σας πει ποιος είναι, θα σας απαντούσε: «Είμαι αυτό το βιβλίο».
   Το εξώφυλλο του βιβλίου είναι έργο του Γιώργου Τσακίρη.



   Ο Γιώργος Τσακίρης γεννήθηκε το 1955 στα Γιαννιτσά. Μετά τις πρώτες του σπουδές στα ηλεκτρονικά, φεύγει για Ιταλία, όπου από το 1976 αφοσιώνεται στη Ζωγραφική. Αποφοίτησε από την Σχολή Καλών Τεχνών της Φλωρεντίας το 1981. Παρουσίασε δουλειά του σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Έργα του έχουν στηθεί σε δημόσιους χώρους. Ζει μεταξύ της Θεσσαλονίκης και στους πρόποδες του όρους Πάικου, όπου και εργάζεται μέσα στο περιβάλλον της φύσης. Από το 1997 είναι Καθηγητής στη Σχολή Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

 ----------------

 ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΟΥΡΟΣ: «ΣΤΟ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ»

 

   Ο αμφίσημος τίτλος της συλλογής κειμένων του Γιάννη Βούρου «Στο περιθώριο», είναι από την πρώτη κιόλας στιγμή δηλωτικός της παιγνιώδους διάθεσης του Συγγραφέα. Κείμενα γραμμένα στο περιθώριο της εικαστικής του δραστηριότητας, με την οποία είναι περισσότερο γνωστός, αλλά και κείμενα που έρχονται να πλαισιώσουν και να συμπληρώσουν το ζωγραφικό του έργο, τόσο εικαστικά όσο και εννοιολογικά. Τα κείμενά του σύντομα. Άλλα με ποιητική διάθεση και  σε ύφος πρόζας. Τα περισσότερα αποτελούν κατάθεση ψυχής και καταγραφή «προσωπικών δεδομένων». Η σκόπιμη διαδοχή ετερόκλητων, φαινομενικά, κειμένων, δίνει ρυθμό και κρατά τον αναγνώστη σε εγρήγορση. Το χιούμορ, ο τρυφερός σαρκασμός (ενίοτε αυτοσαρκασμός), το ξάφνιασμα του τέλους, η κριτική ματιά στο κοινωνικό γίγνεσθαι είναι τα στοιχεία που τον χαρακτηρίζουν. Δεν είναι τυχαίο, που ο Γιάννης Βούρος επέλεξε την σειρά «μικρός ΙΑΝΟΣ» για την έκδοση του βιβλίου του. Είναι ένα βιβλίο, αναφορά, «στην ομορφιά του μικρού και του λίγου», αλλά και ύμνος στα φαινομενικά ασήμαντα και απαξιωμένα, αλλά τελικά τόσο σημαντικά της ζωής μας.


Παρακάτω παραθέτουμε την συνέντευξη του Συγγραφέα Γιάννη Βούρου που έδωσε στην Δημοσιογράφο Δήμητρα Νικολάου για την παρουσίαση του βιβλίου του Ταξιδιωτικός Οδηγός των εκδόσεων ΙΑΝΟΣ:

   Δύο χρόνια μετά την έκδοση της συλλογής κειμένων σας με τίτλο "Στο Περιθώριο" επανέρχεστε στη συγγραφή με τον "Ταξιδιωτικό οδηγό". Πώς προέκυψε η συγγραφή στη ζωή σας;
   Άρχισα να γράφω από τεμπελιά. Τεμπέλιαζα να τρέχω στις αλάνες και να κυνηγάω μία μπάλα, ώστε να καταλήξω ένας καλός ποδοσφαιριστής. Τεμπέλιαζα επίσης, να πηγαινοέρχομαι στα ωδεία βαστώντας παραμάσχαλα το βιολί ώστε να γίνω άξιος μουσικός. Μου ήταν πιο βολικό να έχω πάντα μαζί μου ένα μικρό μπλοκάκι, οπουδήποτε κι αν βρισκόμουνα. Στο δρόμο, στο πάρκο για βόλτα, στην δουλειά, σε μια συναυλία, όταν μου ερχόταν μια ιδέα, καθόμουν και έγραφα. Εξ' άλλου κατάλαβα ότι το γράψιμο, το μαθαίνεις γράφοντας. Μου άρεσε να γράφω ιστορίες αισθαντικές και ερωτικές, περνώντας ύπουλα και υποδόρια, κριτική κοινωνική ματιά.
  
    Ο τίτλος του νέου σας βιβλίου είναι ιδιαίτερα ευφυής. Πώς καταλήξατε σ' αυτόν;
   Τα συγχαρητήρια ανήκουν στον γιο μου, που είναι ο νονός του βιβλίου. Όταν έβγαλα το πρώτο μου βιβλίο "Στο Περιθώριο" αναφερόμενος στο σχήμα του, μου είπε για να με πειράξει: “Ρε μπαμπά, αυτό δεν είναι βιβλίο, είναι ταξιδιωτικός οδηγός”. Ε λοιπόν, βρήκα το σχόλιό του πολύ εύστοχο. Πράγματι, κάθε βιβλίο δεν είναι παρά ένα ταξίδι. Μια σκάλα στον αδηφάγο ουρανό.
   “Η Ιθάκη σ’ έδωσε τ’ ωραίο ταξίδι. Χωρίς αυτήν δεν θα βγαινες στο δρόμο”, από το ποίημα Ιθάκη του Καβάφη. Για εσάς σημασία έχει το ταξίδι ή ο προορισμός;
   Θα έλεγα πως και τα δύο έχουν σημασία και το ταξίδι και ο προορισμός. Χωρίς την Ιθάκη δεν θα υπήρχε και το ταξίδι. Τα ταξίδια μου πάντα έχουν έναν προορισμό και σαν καλός ταξιδευτής έχω πάντα μαζί μου το μπλοκάκι μου για να καταγράφω τις εντυπώσεις είτε με λόγια είτε με σκιτσάκια, για να μην ξεχνάμε και την εικαστική μας ιδιότητα. Μου αρέσει να καταπιάνομαι και να εστιάζω σε φαινομενικά ασήμαντα πράγματα. Να ανακαλύπτω την ομορφιά του μικρού και του λίγου. Είμαι οπαδός της άποψης τού «Μη πετάξεις τίποτα». Παρ’ όλο που οι ιστορίες μου είναι περισσότερο μυθοπλασίας και λιγότερο βιωματικές, αν με ρωτούσατε ποιος είμαι, θα σας απαντούσα: «Είμαι αυτό το βιβλίο».
   Στα κείμενα που περιλαμβάνονται στον Ταξιδιωτικό Οδηγό, μπερδεύονται ο πεζός με τον ποιητικό λόγο, ενώ πολλά από αυτά έχουν έντονα λυρικό χαρακτήρα. Με αυτόν τον τρόπο μεταφέρετε στο χαρτί τη διαφορετική σας διάθεση κάθε φορά;
   Στα περισσότερα κείμενα του βιβλίου, είτε είναι πεζά είτε με ποιητική διάθεση, μιλώ στο πρώτο ενικό πρόσωπο. Αυτό δεν σημαίνει ότι ταυτίζομαι κατ’ ανάγκην με τον ήρωα. Είναι ας πούμε σαν ένα λογοτεχνικό τρικ, ώστε να γίνει η ανάγνωση πιο ενδιαφέρουσα και λιγότερο κουραστική. Για τον ίδιο ακριβώς λόγο, εναλλάσσω σκόπιμα τον ποιητικό με τον πεζό λόγο.
   Βρίσκεται η συγγραφή στο περιθώριο της εικαστικής σας δραστηριότητας ή καταλαμβάνει πρωταγωνιστική θέση στη ζωή σας;
Σαν απάντηση στο ερώτημα, θα παραθέσω αυτούσιο ένα απόσπασμα του βιβλίου που επιγράφεται Στο περιθώριο:
«Θα σας εξομολογηθώ, το πώς και το γιατί, όταν ζωγραφίζω, μου έρχεται να παρατήσω το πινέλο και να πιάσω μολύβι και χαρτί. Μολονότι αυτά που θα σας πω είναι πέρα για πέρα αληθινά, φοβάμαι πως δύσκολα θα με πιστέψετε.
Λοιπόν, εκεί που χαϊδολογώ ένα από τα γνωστά “ανθρωποκεντρικά” θέματα που με απασχολούν τον τελευταίο καιρό (“ερωτικά” τα χαρακτηρίζουν οι άλλοι, δικαίωμά τους) αισθάνομαι να απογειώνομαι ελαφρώς.
Βέβαια σ’ αυτό βοηθούν και τα καύσιμα που χρησιμοποιώ: κόκκινο, ξηρό από ποικιλία ξινόμαυρο και merlot.
Πάνω που καπνίζω και ένα τσιγαράκι, να 'σου απογειώνομαι τελείως. Δηλαδή, μη φανταστείτε τίποτα σπουδαίο. Να, περίπου δύο μέτρα πάνω από το πάτωμα. Τόσο όσο να βλέπω πανοραμικά το πίσω της φαλάκρας μου, που είναι ακόμη γειωμένη και επιμένει να ζωγραφίζει.
Με βλέπω από εκεί ψηλά με οίκτο, με αποστροφή, με περιφρόνηση, με εκτίμηση χαμηλή, και ενίοτε με κατανόηση και συμπόνια.
Πλημμυρισμένος από όλα αυτά τα πλούσια συναισθήματα, διακατέχομαι πλέον από την ανάγκη να τα καταγράψω και μάλιστα άμεσα, γιατί άμα τα αφήσω για μετά, έως το πρωί θα τα έχω ξεχάσει.
Είναι βλέπεις και η ηλικία.
Δεν ξέρω πόσο πιστέψατε σε όσα ακούσατε. Πρέπει όμως να σας πω με απόλυτη ειλικρίνεια ότι αν με πιστέψατε, είστε και σεις αλαφροΐσκιωτοι, σαν κι εμένα».

 Πηγές: ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΙΑΝΟΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου